Być może spotkaliśmy się już kiedyś – może wtedy, przed domem, kiedy witaliśmy Państwa – naszych Gości, może na tarasie, gdzie gawędziliśmy razem.

Słuchaliście o historii Zielonego Zacisza, o naszej rodzinie lub opowiadaliście skąd jesteście, dlaczego przyjechaliście, że w drodze skądś dokądś, że na wakacje, że do pracy w okolicy, że na delegację, że żeby coś uczcić.

Mówiliście o tym, co Was w życiu martwi, co cieszy, mówiliście, że upał, że zimno, że już jesień idzie, że z córki jesteście dumni, że pięknie, że spokojnie, że dziecko spało całą drogę, że Wasi Rodzice ucieszą się z prezentu – z tej rocznicowej kolacji i pobytu, że potrzebujecie odpoczynku, że wypoczęliście, że dużo się dzieje, że czasy niespokojne, że lepiej się żyje, że ślub niedługo, że wnuki w drodze, że zabawy integracyjne ucieszą Waszych pracowników, że wspaniale bawiliście się na tym weselu u nas, że dziecko już za rok idzie do Pierwszej Komunii Św., że może przyjęcie u nas, że wrócicie za rok, że to u nas pierwszy raz w życiu Wasze dziecko pojechało samo rowerem 100m, że pysznie, że zielono, że zacisznie…

Być może nasze drogi już się skrzyżowały – kiedy wieczorem podawaliśmy Państwu przepyszne canelloni, które przygotowywaliśmy dla Was, z sercem, w ciągu dnia, kiedy nakrywaliśmy do stołu, kładliśmy świeżo uprasowane serwetki, kiedy kosztowaliście naszego sernika – specjału Zielonego Zacisza, kiedy przyszliście podziękować i pochwalić naszą kuchnię, dając nam tym tyle radości, kiedy oglądaliście robione przez nas ozdoby metodą decoupage, kiedy uczyliśmy jazdy konnej Państwa dzieci, kiedy przychodziliście do kuchni wwąchać się w zapach właśnie pieczonych rogalików maślanych o siódmej rano.